maandag 30 november 2015

Romantische Ruïnes in Intuïtief Schilderen

Beste lezers,

In vorig blog-artikel schreef ik reeds hoe ik u meer zou willen vertellen over mijn studie- en experimenteel werk. Op dit moment ben ik de aquarel-cursus van het London Art College aan het afwerken. Ik heb van de lessen enorm genoten. De opdrachten waren zo opgesteld dat ik de kans kreeg om het medium op experimentele wijze te benaderen en mijn bevindingen in mijn intuïtief schilderen toe te passen.

Ik maakte "Ruïne en Gebrandschilderd Glas" en "Ruïne met Zeezicht" voor een opdracht in verband met texturen en lagen. Aangezien ik altijd al geïntrigeerd was door speciale effecten en oppervlakte-behandeling in het schilderen, vond ik deze oefening heel tof. Ik werd hier niet alleen aangezet om texturen te creëren, maar ook om deze te verwerken in mijn intuïtief schilderwerk. Alvorens te beginnen, sloot ik mijn ogen en kreeg onmiddellijk het beeld van een ruïne met de zee door. Ik vond dat dit onderwerp perfect paste bij de opdracht. 

"Ruïne en Gebrandschilderd Glas", Aquarel op Papier, Intuïtief Schilderen

Ik heb altijd al een zwak gehad voor ruïnes, hun muren en gebrandschilderd glas. Misschien heeft mijn archeologische achtergrond hier iets mee te maken of misschien ben ik een hopeloze romantica. Ik zie deze bouwsels als getuigen van hun tijd. De gedachte aan hun architecten, bouwers, scheppers in het algemeen, bezitters en bezoekers draagt een flair van mysterie met zich mee. Bovendien zijn muren één van de weinige artefacten die zo vrij door het publiek mogen aangeraakt worden. Ik vind het steeds bijzonder om mijn hand op een oude muur te leggen en de verschillende oppervlakken te onderzoeken, zoals bijvoorbeeld marmer, keitjes, mortel, baksteen. Ruïnes worden geabsorbeerd in hun omgeving. Gaten en spleten bieden onderdak aan vogels en kleine dieren, zoals muizen en insecten, en planten, zoals mos en schimmels. Voor de kunstenaar dragen deze bij tot de schoonheid van het tafereel, maar voor de conservator zijn ze een zorg, aangezien ze een teken van verval zijn. Ruïnes herinneren ons eraan dat alle materie tijdelijk, veranderlijk en vergankelijk is en uiteindelijk plaats maakt voor iets nieuws. Materie is dus slechts een schakel in een oneindige cyclus. Dit geldt niet alleen voor alles wat gemaakt is door de mens, maar ook voor alles wat bestaat in de natuur. Ik denk bijvoorbeeld aan hoe de zee langzaam maar zeker, over een tijdspanne van miljoenen jaren, zich een weg baant doorheen gigantische lava-rotsen, terwijl ze deze schuurt tot natuurlijke sculpturen. Het universum en het leven zelf daarentegen zijn eeuwig, maar zijn tevens voortdurend in beweging. 

"Ruïne met Zeezicht", Aquarel op Papier, Intuïtief Schilderen

In "Ruïne en Gebrandschilderd Glas" gebruikte ik schuurpapier, was, maskeer-vloeistof, zout, vershoudfolie en nat-in-nat- en ophef-technieken. In "Ruïne met Zeezicht" paste ik ook de glaceer- en spat-techniek toe. Als voorbereiding voor deze werken bestudeerde ik naast het cursusmateriaal van het LAC ook het hoofdstuk over muren en gebrandschilderd glas in het mooie boek "Dreamscapes" van kunstenares Stephanie Pui-Mun Law. 

Als ook u geniet van het concept van ruïnes in intuïtieve kunst of ervan houdt om dit onderwerp te onderzoeken in uw eigen werk, dan nodig ik u uit om hieronder een opmerking te maken of om contact met me op te nemen. Ik kijk ernaar uit om u te ontmoeten!

Liefs,

Rika

Geen opmerkingen: